Kominn heim

Þá eru sæludagar sumarfrísins á enda í bili. Fjölskyldan sneri heim í gær eftir 5 daga reisu til suðurhluta Vestfjarða. En hvað skyldi nú hafa verið brallað?

Miðvikudagur: Um klukkan 17 var lagt af stað til Stykkishólms hvar snætt var á veitingahúsinu Fimm fiskum. Mæli með skötuselnum, frábær matur. Sunna fékk sér grillaðan kola sem einnig var hnossgæti hið mesta. Valur át bara brauð og smjör og varðist öllum atlögum foreldranna sem reyndu að bjóða honum súpu, samloku og franskar.

Fimmtudagur: Eftir góða nótt í Arnarbælinu við Víkurgötu, sumarhúsi tengdaforeldra minna, var haldið niður á höfn. Breiðafjarðaferjan Baldur, góðan dag. Þetta var fyrsta ferð mín með því skipi sem er hinn vænsti dallur. Valur var líka ánægður með skipið, þar var hægt að horfa á Samma brunavörð. Einnig var lítill drengur mjög hrifinn af stóra pollinum (sem í daglegu tali kallast Breiðafjörður)

Eftir notalega siglingu yfir fjörðinn breiða var keyrt um Barðastrandasýsluna þar sem ökumaðurinn heillaðist af umfangsmikilli nautgriparækt en slíkt er megineinkenni fallegra sveita. Kindur eru fyrir labbakúta, KÝR eru málið. Sunna var líka agndofa yfir beljunum en Valur var sofandi. Veðrið lék við okkur, sól skein í heiði og hvergi ský að sjá.

Við skoðuðum tvö tjaldstæði þennan dag. Á Patreksfirði er einmannalegt og dapurt tjaldstæði en á Tálknafirði er draumaaðstaða í alla staði. Að auki er Tálknafjörður mun fallegri bær en Patreksfjörður. Er einhver lesandi frá Patreksfirði? Ef svo er þá verður bara að hafa það, Patró er ljótur bær, Tálknó er æði.

Eitt af markmiðum ferðarinnar var að fylgjast með kraftakeppninni Vestfjarðavíkingnum 2007 og það gerðum við svo sannarlega í rjómablíðu alla dagana. Kraftakallar eru kúl, Valur var sammála okkur um það, "deku gallani" voru honum ofarlega í huga einkum þegar þeir voru að "toa takto" en sá sem dreginn var mynnti Val einkum á Trausta nokkurn úr vinsælum barnaþáttum.  Keppnin um víkinginn var nokkuð skemmtileg að þessu sinni en Benedikt Magnússon bar sigur úr býtum. Sá er hrikalega öflugur en gaman hefði verið ef Magnús Ver hefði getað klárað keppnina, sá gamli virkaði helvíti öflugur.

Þetta er nóg í bili, ferðasagan kemur áfram í bútum næstu daga.